မႏၲေလးေတာင္ေပၚက ေႁမြႀကီး ၂ ေကာင္အေၾကာင္း
မႏၲေလးေတာင္လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ေႁမြႀကီ းႏွစ္ေကာင္ ဆိုတာကို ေရာက္ဖူးသူေရာ မေရာက္ဖူး သူမ်ား ပါ ၾကားဖူးသိဖူ းၾကပါ လိမ့္မယ္။
မႏၲေလးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ သီခ်င္းေတြမွာ ဒီ ေႁမြႀကီ းႏွစ္ေကာင္ အေၾကာင္းက မပါမျဖစ္ ပါေလ့ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဒီ ေႁမြႀကီ းႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ဗဟုသုတ အျဖစ္ေဖာ္ျပ လိုက္ ပါ တယ္။
ေႁမြႀကီး ၂ေကာင္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီ ေႁမြႀကီးေတြကို ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီ ေတာ ရွင္းေတာ့ေတြ႕တာ လို႔ေျပာေလ့ ရွိပါ တယ္။ ဒါဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေႁမြႀကီးေတြ ရွိတုန္းက ဦးခႏၲီ မေရာက္ေသး ပါ။ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၂၆၆ ခုႏွစ္က မေႏၲ
လးေတာင္မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးနႏၵိယ ႀကီးမႉးၿပီး ဗ်ာဒိတ္ၫႊန္း ဘုရား ႐ုပ္တုေတာ္ ထုလုပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ေလာက္က မႏၲေလး ေျမာက္ျပင္ လင္ဇင္းရပ္ထဲက ပန္းပဲ ဆရာလည္း ဟုတ္ ၊ ေဆးဆရာဆို
လည္းဟုတ္တဲ့ ဦးေဘရဲ႕ အိမ္ဝင္းထဲကို ညတစ္ညမွာ ဧရာမ ေႁမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ ဟာ ဘယ္ကမွန္းမသိပဲ ေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္
။ မနက္လင္းမွ ေတြ႕ၾကေတာ့ ေမာင္းထုတ္ေပ မယ့္ မသြားၾကတဲ့ အတြက္ ဦးေဘဟာ ေႁမြဆရာ ဦးလုံးကိုေခၚျပပါတယ္။
ဦးလုံးက “ဆရာေဘရယ္ ဒီ ေႁမြႀကီးေတြ ကရန္ မျပဳတတ္ ပါဘူး ၊ ေႁမြေကာင္းႀကီးေတြပါ ၊ ကြၽန္ေတာ္ပဲ ယူသြားမယ္” လို႔ဆိုၿပီး ယူသြား ပါ တယ္ ။ အဲဒီ ေနာက္ ဦးလုံးဟာ ေႁမြႀကီးေတြကို ျပစား ပါေတာ့ တယ္။ လူ
စည္တဲ့ေဈး လိုေနရာေတြ နဲ႔ ဘုရားေတြ ပြဲေတြမွာ လွည့္လည္ ျပေလ့ ရွိပါ တယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးတစ္ေန႔မွာ ဒီ ေႁမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရဲ႕သတင္းကို ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးနႏၵိယက ၾကားသြားတဲ့ အတြက္ ဦးလုံးကို
“ဒကာႀကီးဦးလုံး ၊ ဒီေႁမြႀကီးေတြနဲ႔ ပိုက္ဆံ အေတာ္အသင့္ ရေလာက္ ပါၿပီ။ ေႁမြႀကီးေတြကို ဘုန္းႀကီးလႉပါ။ ဘုရား႐ုပ္ထု ထုသူ ေတြေရာ ၊ ဘုရားဖူးလာ သူေတြရာ အပန္းေျပ အပ်င္းေျပေအာင္ မႏၲေလးေတာ
င္ေျခမွာထားခ်င္တယ္” လို႔ေျပာၿပီး ဦးလုံးဆီက အလႉခံ သတဲ့။ ဦးလုံးကလည္း ေငြ ၂၀ဝ ၊ ၃၀ဝ က်ပ္ေလာက္ ရေနၿပီဆိုေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ေႁမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ လႉလိုက္ ပါတယ္။ (အဲဒီတုန္းက ေငြ ၂၀ဝ ဆိုတာ နည္းမွ မနည္းပဲကို)
အဲဒီေနာက္ မႏၲေလးေတာင္ အတက္က ျခေသ့ၤၾကီးႏွစ္ေကာင္ အနားမွာ ေႁမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ကို ထားလိုက္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း နာမည္ႀကီးသြားၿပီး
လူစည္ကားသြား ပါေတာ့ တယ္။ အဲဒီေႁမြႀကီးေတြ ေၾကာင့္ ဘုရားလာသူ မ်ားလည္း မ်ားျပားကာ အလႉေငြ မ်ားလည္း ပုံမွန္ထက္အဆ ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုရခဲ့ ပါတယ္။
ေႁမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ လူစည္ကားမွန္း အလႉေငြေတြ ပိုရမွန္း သိေပမယ့္ ဘုန္းႀကီး ဦးနႏၵိယက ၁ႏွစ္ နဲ႔ ၈လ အၾကာမွာေတာ့ “႐ုပ္ထုလည္း ထုၿပီး သြားပါၿပီ ၊ ဘုရားအစ္မတို႔ သြားလိုရာ သြားၾကပါေတာ့”
လို႔ေျပာၿပီး ရန္ကင္းေတာင္ဘက္ ကေတာထဲမွာ လႊတ္ေပး လိုက္ပါတယ္။ ေႁမြႀကီးေတြဟာ တြင္းႀကီးတစ္တြင္းထဲဝင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔ရဲ႕သတင္းကို လုံးဝမၾကားရေတာ့ပါဘူး။
ေႁမြႀကီးေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ “စခန္းမေဝးေပါင္ မႏၲေလးေတာင္ ေႁမြႀကီး ၂ ေကာင္ သြားလို႔ၾကည့္ရေအာင္” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ က်န္ေနခဲ့ ပါတယ္။ ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီလက္ထက္ေရာက္ေတာ့ ဒီေႁမြႀကီးႏွစ္ေ
ကာင္ကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ မႏၲေလးေတာင္ေပၚမွာ ေႁမြ႐ုပ္ႀကီးႏွစ္႐ုပ္ကို သံနဲ႔ သြန္းလုပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ သြန္းလုပ္သူကေတာ့
သံရည္ႀကိဳဆရာႀကီး ဦးဝင္းျဖစ္ၿပီး သြန္းလုပ္မႈ ကလည္း အလြန္လက္ရာေျမာက္ ခဲ့ပါ တယ္။ ပါးျပင္းေထာင္ထားတဲ့ ေႁမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ဟာ တြန႔္လိမ္လိမ္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲထ သြားေတာ့မယ့္ သ႑ာန္ကိုေဆာင္ေနပါ တယ္ ။
သြန္းလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အစ ပထမ တုန္းက ေႁမြ႐ုပ္ႀကီးႏွစ္႐ုပ္ကို ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ထားခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ ေဆးေတြသုတ္ကာ ႏွစ္ေကာင္ယွဥ္ထားၿပီး သံဆန္ကာနဲ႔ ကာထား လိုက္ပါေတာ့ တယ္။
Credit Original
Unicode ျဖင့္ဖတ္ပါ
မန္တလေးတောင်ပေါ်က မြွေကြီး ၂ ကောင်အကြောင်း
မန္တလေးတောင်လို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ မြွေကြီ းနှစ်ကောင် ဆိုတာကို ရောက်ဖူးသူရော မရောက်ဖူး သူများ ပါ ကြားဖူးသိဖူ းကြပါ လိမ့်မယ်။
မန္တလေးနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ သီချင်းတွေမှာ ဒီ မြွေကြီ းနှစ်ကောင် အကြောင်းက မပါမဖြစ် ပါလေ့ရှိတဲ့အတွက်ကြောင့်ပါ။ ဒီ မြွေကြီ းနှစ်ကောင်ရဲ့ အကြောင်းကို ဗဟုသုတ အဖြစ်ဖော်ပြ လိုက် ပါ တယ်။
မြွေကြီး ၂ကောင်
တချို့ကတော့ ဒီ မြွေကြီးတွေကို ရသေ့ကြီး ဦးခန္တီ တော ရှင်းတော့တွေ့တာ လို့ပြောလေ့ ရှိပါ တယ်။ ဒါဟာ မဟုတ်ပါဘူး။ မြွေကြီးတွေ ရှိတုန်းက ဦးခန္တီ မရောက်သေး ပါ။ မြန်မာ သက္ကရာဇ် ၁၂၆၆ ခုနှစ်က မန္တေ
လးတောင်မှာ ဘုန်းတော်ကြီး ဦးနန္ဒိယ ကြီးမှူးပြီး ဗျာဒိတ်ညွှန်း ဘုရား ရုပ်တုတော် ထုလုပ်နေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ အချိန်လောက်က မန္တလေး မြောက်ပြင် လင်ဇင်းရပ်ထဲက ပန်းပဲ ဆရာလည်း ဟုတ် ၊ ဆေးဆရာဆို
လည်းဟုတ်တဲ့ ဦးဘေရဲ့ အိမ်ဝင်းထဲကို ညတစ်ညမှာ ဧရာမ မြွေကြီးနှစ်ကောင် ဟာ ဘယ်ကမှန်းမသိပဲ ရောက်နေခဲ့ပါတယ်
။ မနက်လင်းမှ တွေ့ကြတော့ မောင်းထုတ်ပေ မယ့် မသွားကြတဲ့ အတွက် ဦးဘေဟာ မြွေဆရာ ဦးလုံးကိုခေါ်ပြပါတယ်။
ဦးလုံးက “ဆရာဘေရယ် ဒီ မြွေကြီးတွေ ကရန် မပြုတတ် ပါဘူး ၊ မြွေကောင်းကြီးတွေပါ ၊ ကျွန်တော်ပဲ ယူသွားမယ်” လို့ဆိုပြီး ယူသွား ပါ တယ် ။ အဲဒီ နောက် ဦးလုံးဟာ မြွေကြီးတွေကို ပြစား ပါတော့ တယ်။ လူ
စည်တဲ့ဈေး လိုနေရာတွေ နဲ့ ဘုရားတွေ ပွဲတွေမှာ လှည့်လည် ပြလေ့ ရှိပါ တယ်။ အချိန်အတော်ကြာပြီးတစ်နေ့မှာ ဒီ မြွေကြီး နှစ်ကောင်ရဲ့သတင်းကို ဘုန်းတော်ကြီး ဦးနန္ဒိယက ကြားသွားတဲ့ အတွက် ဦးလုံးကို
“ဒကာကြီးဦးလုံး ၊ ဒီမြွေကြီးတွေနဲ့ ပိုက်ဆံ အတော်အသင့် ရလောက် ပါပြီ။ မြွေကြီးတွေကို ဘုန်းကြီးလှူပါ။ ဘုရားရုပ်ထု ထုသူ တွေရော ၊ ဘုရားဖူးလာ သူတွေရာ အပန်းပြေ အပျင်းပြေအောင် မန္တလေးတော
င်ခြေမှာထားချင်တယ်” လို့ပြောပြီး ဦးလုံးဆီက အလှူခံ သတဲ့။ ဦးလုံးကလည်း ငွေ ၂၀ဝ ၊ ၃၀ဝ ကျပ်လောက် ရနေပြီဆိုတော့ ဘုန်းတော်ကြီးကို မြွေကြီး နှစ်ကောင် လှူလိုက် ပါတယ်။ (အဲဒီတုန်းက ငွေ ၂၀ဝ ဆိုတာ နည်းမှ မနည်းပဲကို)
အဲဒီနောက် မန္တလေးတောင် အတက်က ခြသေ့ၤကြီးနှစ်ကောင် အနားမှာ မြွေကြီး နှစ်ကောင်ကို ထားလိုက်ပါတယ်။ ချက်ချင်း နာမည်ကြီးသွားပြီး
လူစည်ကားသွား ပါတော့ တယ်။ အဲဒီမြွေကြီးတွေ ကြောင့် ဘုရားလာသူ များလည်း များပြားကာ အလှူငွေ များလည်း ပုံမှန်ထက်အဆ ပေါင်းများစွာ ပိုရခဲ့ ပါတယ်။
မြွေကြီးနှစ်ကောင်ကြောင့် လူစည်ကားမှန်း အလှူငွေတွေ ပိုရမှန်း သိပေမယ့် ဘုန်းကြီး ဦးနန္ဒိယက ၁နှစ် နဲ့ ၈လ အကြာမှာတော့ “ရုပ်ထုလည်း ထုပြီး သွားပါပြီ ၊ ဘုရားအစ်မတို့ သွားလိုရာ သွားကြပါတော့”
လို့ပြောပြီး ရန်ကင်းတောင်ဘက် ကတောထဲမှာ လွှတ်ပေး လိုက်ပါတယ်။ မြွေကြီးတွေဟာ တွင်းကြီးတစ်တွင်းထဲဝင်သွားပြီးတဲ့နောက် သူတို့ရဲ့သတင်းကို လုံးဝမကြားရတော့ပါဘူး။
မြွေကြီးတွေ မရှိတော့ပေမယ့် “စခန်းမဝေးပေါင် မန္တလေးတောင် မြွေကြီး ၂ ကောင် သွားလို့ကြည့်ရအောင်” ဆိုတဲ့ သီချင်းကတော့ ကျန်နေခဲ့ ပါတယ်။ ရသေ့ကြီး ဦးခန္တီလက်ထက်ရောက်တော့ ဒီမြွေကြီးနှစ်ေ
ကာင်ကို အသိအမှတ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ မန္တလေးတောင်ပေါ်မှာ မြွေရုပ်ကြီးနှစ်ရုပ်ကို သံနဲ့ သွန်းလုပ်စေခဲ့ပါတယ်။ သွန်းလုပ်သူကတော့
သံရည်ကြိုဆရာကြီး ဦးဝင်းဖြစ်ပြီး သွန်းလုပ်မှု ကလည်း အလွန်လက်ရာမြောက် ခဲ့ပါ တယ်။ ပါးပြင်းထောင်ထားတဲ့ မြွေကြီးနှစ်ကောင်ဟာ တွန့်လိမ်လိမ်နဲ့ ချက်ချင်းပဲထ သွားတော့မယ့် သဏ္ဍာန်ကိုဆောင်နေပါ တယ် ။
သွန်းလုပ်ပြီးတဲ့နောက် အစ ပထမ တုန်းက မြွေရုပ်ကြီးနှစ်ရုပ်ကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ထားခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ဆေးတွေသုတ်ကာ နှစ်ကောင်ယှဉ်ထားပြီး သံဆန်ကာနဲ့ ကာထား လိုက်ပါတော့ တယ်။
No Comments