“ဘယ္သူ႕ကိုမွ သင့္စကားအကုန္ မေျပာလိုက္ပါနဲ႕”
မင္းကေတာ့ ယုံၾကည္လြန္းလို႔ မင္းမိသားစု အေၾကာင္းေတြ မင္းအလုပ္ အေၾကာင္းေတြ မင္းရဲ႕ျပႆနာေတြ မင္းရဲ႕ထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္ေတြ ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး
လြတ္လပ္စြာ ရင္းႏွီးစြာ ပြင့္လင္းစြာနဲ႕ ေျပာဆို ရင္ဖြင့္ လိုက္တာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က မင္းဆီ ကေန ပြင့္လင္းမႈေတြ ခံယူခ်က္ေတြ အျမင္ေတြ ကို နားေထာင္ရင္း., သူတို႔ စိတ္ထဲမွာ မင္းကို တေျဖးေျဖး ပုံေဖာ္ လာၾက တာ ဒါကို မင္း မသိ လိုက္ဘူး။
မင္းရဲ႕ေအာက္ဖဲေတြကို တေျဖးေျဖး ရိပ္မိ လာၾက တာကို မင္း မသိ လိုက္ဘူး။ မင္းကေတာ့ ပုံမွန္ပဲ ဆက္ေျပာေနတယ္ ။ တစ္ေန႕ၿပီးတစ္ေန႕ တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ၾကာ လာတဲ့ အခါ
သူတို ႔စိတ္အျမင္မွာ မင္းဟာ တံဆိပ္တစ္ခု ကပ္ထားတဲ့
လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္ အဲဒီ တံဆိပ္က….မင္းဟာ အရည္အခ်င္း ထင္သေလာက္ မရွိဘူး။မင္းဟာ ေငြမက္တယ္ မင္းဟာ ထင္သေလာက္ စိတ္ထား မေကာင္းဘူး။ မင္းဟာ စိတ္မမွန္ဘူး မင္းက ငေပါ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
မင္းက အ႐ူး တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ မင္းက သိပ္အထင္ႀကီး စရာ မေကာင္းဘူး။ မင္းဟာ တရားမရွိဘူး မင္းဟာ ပါးစပ္မ လုံဘူး စသည္စ သည္ျဖင့္ သူတို ႔ထင္ရာ ျမင္ရာ ေတြးမိရာ တံဆိပ္ တစ္ခုကို ကပ္လိုက္ ၾကတယ္။
ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ သူတို ႔ကပ္ထားတဲ့ အဲဒီ တံဆိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး။ မင္းကို သူတို႔က ရာသက္ပန္ အဲဒီ အတိုင္း ဆက္ဆံ သြားၾကေတာ့ တယ္ မင္းကို ျမင္တာနဲ႕ အဲဒီ တံဆိပ္ကို သူတို ႔မ်က္လုံးထဲ တန္းျမင္ၾကေတာ့ တာပါ။
အဲဒါ ဘာလဲ သိလား စကားကို အကုန္ေျပာ ခဲ့လို ရင္ေတြ အကုန္ဖြင့္ ခဲ့မိလို႔ “လူရင္းလုပ္ၿပီး ” ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး အရာရာကို ဖြင့္ေျပာ ခဲ့လို႔
“ဟုတ္ကဲ့”
“လက္ေဆာင္ေလး တစ္ခုေပး လိုက္ခ်င္ ပါတယ္.” ဘယ္သူ႕ ကိုမွ စကားကို အကုန္ မေျပာပါနဲ႕ မင္းကို ဘယ္သူ ကမွ ရိုက္မစစ္ ပါဘူး ဘယ္သူကမွ ႀကိဳးတုပ္ မေမး ပါဘူး
#လူရင္းထိုးတဲ့ ဓားက ပိုနက္တယ္ ဆိုတာ သတိ ထားေစ လိုပါ တယ္။
Credit..မူရင္းေရးသူ
Unicode
“ဘယ်သူ့ကိုမှ သင့်စကားအကုန်မပြောလိုက်ပါနဲ့”
မင်းကတော့ ယုံကြည်လွန်းလို့ မင်းမိသားစု အကြောင်းတွေ မင်းအလုပ် အကြောင်းတွေ မင်းရဲ့ပြဿနာတွေ မင်းရဲ့ထင်မြင်ယူဆ ချက်တွေ ဘာရယ် မဟုတ်ဘူး
လွတ်လပ်စွာ ရင်းနှီးစွာ ပွင့်လင်းစွာနဲ့ ပြောဆို ရင်ဖွင့် လိုက်တာပဲ ။ ဒါပေမယ့် သူတို့က မင်းဆီ ကနေ ပွင့်လင်းမှုတွေ ခံယူချက်တွေ အမြင်တွေ ကို နားထောင်ရင်း., သူတို့ စိတ်ထဲမှာ မင်းကို တဖြေးဖြေး ပုံဖော် လာကြ တာ ဒါကို မင်း မသိ လိုက်ဘူး။
မင်းရဲ့အောက်ဖဲတွေကို တဖြေးဖြေး ရိပ်မိ လာကြ တာကို မင်း မသိ လိုက်ဘူး။ မင်းကတော့ ပုံမှန်ပဲ ဆက်ပြောနေတယ် ။ တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ တစ်ရက်ပြီး တစ်ရက် တစ်နှစ်ပြီး တစ်နှစ်ကြာ လာတဲ့ အခါ
သူတို့စိတ်အမြင်မှာ မင်းဟာ တံဆိပ်တစ်ခု ကပ်ထားတဲ့
လူသားတစ်ယောက် ဖြစ်လာတယ် အဲဒီ တံဆိပ်က….မင်းဟာ အရည်အချင်း ထင်သလောက် မရှိဘူး။မင်းဟာ ငွေမက်တယ် မင်းဟာ ထင်သလောက် စိတ်ထား မကောင်းဘူး။ မင်းဟာ စိတ်မမှန်ဘူး မင်းက ငပေါ တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်
မင်းက အရူး တစ်ယောက်ဖြစ်တယ် မင်းက သိပ်အထင်ကြီး စရာ မကောင်းဘူး။ မင်းဟာ တရားမရှိဘူး မင်းဟာ ပါးစပ်မ လုံဘူး စသည်စ သည်ဖြင့် သူတို့ထင်ရာ မြင်ရာ တွေးမိရာ တံဆိပ် တစ်ခုကို ကပ်လိုက် ကြတယ်။
နောက်ပိုင်း မှာတော့ သူတို့ကပ်ထားတဲ့ အဲဒီ တံဆိပ်ကို ကြည့်ပြီး။ မင်းကို သူတို့က ရာသက်ပန် အဲဒီ အတိုင်း ဆက်ဆံ သွားကြတော့ တယ် မင်းကို မြင်တာနဲ့ အဲဒီ တံဆိပ်ကို သူတို့မျက်လုံးထဲ တန်းမြင်ကြတော့ တာပါ။
အဲဒါ ဘာလဲ သိလား စကားကို အကုန်ပြော ခဲ့လို ရင်တွေ အကုန်ဖွင့် ခဲ့မိလို့ “လူရင်းလုပ်ပြီး ” ဘာမှ မဖြစ်လောက် ပါဘူးလေ ဆိုပြီး အရာရာကို ဖွင့်ပြော ခဲ့လို့
“ဟုတ်ကဲ့”
“လက်ဆောင်လေး တစ်ခုပေး လိုက်ချင် ပါတယ်.” ဘယ်သူ့ ကိုမှ စကားကို အကုန် မပြောပါနဲ့ မင်းကို ဘယ်သူ ကမှ ရိုက်မစစ် ပါဘူး ဘယ်သူကမှ ကြိုးတုပ် မမေး ပါဘူး
လူရင်းထိုးတဲ့ ဓားက ပိုနက်တယ် ဆိုတာ သတိ ထားစေ လိုပါ တယ်။
No Comments