ပတ္ဝန္းက်င္ ဆိုတာ ….

လက္မထပ္ ရေသးတဲ့ အပ်ိဳ တစ္ေယာက္ကို ပိန္တာ ၀တာမွ စလို ႔အိမ္ျပန္ေနာက္က် ခ်ိန္အဆံုး “ဘာလုပ္ေနမွန္း မွမသိတာ”ဆိုတဲ့ စကား တစ္လံုး တည္းနဲ႔ ။

ေစ့စပ္ ထားျပီး(သို႕မဟုတ္) ခ်စ္သူ ရွိတဲ့ မိန္းကေလးကို ဆိုရင္လည္း “ဒီေလာက္ၾကာတာ မယူၾကာ ေသးဘူး” “အေပ်ာ္ၾကံ ခံေနရတာ လား မသိဘူး “အစရွိ သျဖင့္ စကားလံု းေတြနဲ႔ ။

ခ်စ္သူနဲ႔ ျပတ္ သြားတဲ့ အခ်ိန္ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဂရုစိုက္ လာတဲ့ အခ်ိန္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ မယ္ ဆိုျပီး ေခါင္းေမာ့လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ “ေအးေလ ဘာျဖစ္ ခဲ့လို႔ ဒီလို ေနရဲထိုင္ရဲ ျပင္ရဲ လာတာ ဘာေတြျဖစ္ လာလဲ မွ မသိတာေအ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ။

ကဲ …အေဟာ့ဆံုးလို ႔ဆိုရမယ့္ မုဆိုးမနဲ႔ တစ္ခုလပ္ေတြကို ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္ရာမရွိ လွဳပ္တာနဲ႔ကို ျမွဳပ္ေအာင္ ေျပာဖို ႔ပါးစပ္ေတြ တျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနၾက တာေတြ႔ေန ရမွာပါ ။

အဲဒီလို မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကို ဦးတည္ တိုက္ခိုက္ ၾကတာ ဟာ သူစိမ္းေတြ လား ? မဟုတ္ဘူး ေဆြမ်ိဳး အရင္းေတြ၊ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေတြ ပါပါ တယ္။

ဒါေပမဲ့ မေမ့နဲ႔ … အဲ့ဒီလို ေျပာေနတဲ့ လူေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ျကည့္ၾကည့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္သူတို႔ေတြ ထဲမွာ ကိုယ္ ဒုကၡေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ လက္ကမ္းေပး ဖူးသူ မပါ ဘူး။

ကိုယ္ ငိုေနတဲ့ အခ်ိန္ မ်က္ရည္ သုတ္ေပး တဲ့လူ မပါဘူး။ ကိုယ္နာက်င္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ဆုပ္ကိုင္ ဖို႔ေပးထားတဲ့ လက္ပိုင္ရွင္ေတြ မပါဘူး။

ကိုယ္ရင္ဖြင့္တဲ့ အခါ နားေထာင္ေပး ခဲ့တဲ့ နားရြက္ ပိုင္ရွင္ေတြ မပါဘူး။ ကိုယ္ ေမာပန္းေနတဲ့အခါ ေရတစ္ခြက္ တိုက္ခဲ့ တဲ့ လူမ ပါဘူး။

ကိုယ္လမ္းမွားေရာက္ ေနတာကို ဆြဲတင္ ခဲ့တဲ့လူ မပါ ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္သာ ဆက္ေလ်ာက္။ ကိုယ္ရဲ႕ ဆိုး၀ါးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အတူမရွိ ခဲ့ သူမို႔ နားမလည္ဘူး လို႔ သေဘာ ထားျပီး ဆက္ေလ်ွာက္။

ကိုယ္ဆိုတာ သူတို႔ ေမာ့ၾကည့္ ရတဲ့ ျကယ္ တစ္ပြင့္ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ …။

ခရက္ဒစ္

ယူနီကုတ္

ပတ်ဝန်းကျင် ဆိုတာ ….

လက်မထပ် ရသေးတဲ့ အပျို တစ်ယောက်ကို ပိန်တာ ဝတာမှ စလို့အိမ်ပြန်နောက်ကျ ချိန်အဆုံး “ဘာလုပ်နေမှန်း မှမသိတာ”ဆိုတဲ့ စကား တစ်လုံး တည်းနဲ့ ။

စေ့စပ် ထားပြီး(သို့မဟုတ်) ချစ်သူ ရှိတဲ့ မိန်းကလေးကို ဆိုရင်လည်း “ဒီလောက်ကြာတာ မယူကြာ သေးဘူး” “အပျော်ကြံ ခံနေရတာ လား မသိဘူး “အစရှိ သဖြင့် စကားလုံ းတွေနဲ့ ။

ချစ်သူနဲ့ ပြတ် သွားတဲ့ အချိန် ကိုယ့်ဘာသာ ပြန်ဂရုစိုက် လာတဲ့ အချိန် အရာရာကို ရင်ဆိုင် မယ် ဆိုပြီး ခေါင်းမော့လိုက်တဲ့ အချိန် “အေးလေ ဘာဖြစ် ခဲ့လို့ ဒီလို နေရဲထိုင်ရဲ ပြင်ရဲ လာတာ ဘာတွေဖြစ် လာလဲ မှ မသိတာအေ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ ။

ကဲ …အဟော့ဆုံးလို့ဆိုရမယ့် မုဆိုးမနဲ့ တစ်ခုလပ်တွေကို ဆိုရင်တော့ ဆိုဖွယ်ရာမရှိ လှုပ်တာနဲ့ကို မြှုပ်အောင် ပြောဖို့ပါးစပ်တွေ တပြင်ပြင် ဖြစ်နေကြ တာတွေ့နေ ရမှာပါ ။

အဲဒီလို မိန်းမ တစ်ယောက်ရဲ့ဘဝကို ဦးတည် တိုက်ခိုက် ကြတာ ဟာ သူစိမ်းတွေ လား ? မဟုတ်ဘူး ဆွေမျိုး အရင်းတွေ၊ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းတွေ ပါပါ တယ်။

ဒါပေမဲ့ မမေ့နဲ့ … အဲ့ဒီလို ပြောနေတဲ့ လူတွေကို တစ်ယောက်ချင်း ကြည့်ကြည့် သေသေချာချာ ကြည့်သူတို့တွေ ထဲမှာ ကိုယ် ဒုက္ခရောက်တဲ့ အချိန် လက်ကမ်းပေး ဖူးသူ မပါ ဘူး။

ကိုယ် ငိုနေတဲ့ အချိန် မျက်ရည် သုတ်ပေး တဲ့လူ မပါဘူး။ ကိုယ်နာကျင်နေတဲ့ အချိန် ဆုပ်ကိုင် ဖို့ပေးထားတဲ့ လက်ပိုင်ရှင်တွေ မပါဘူး။

ကိုယ်ရင်ဖွင့်တဲ့ အခါ နားထောင်ပေး ခဲ့တဲ့ နားရွက် ပိုင်ရှင်တွေ မပါဘူး။ ကိုယ် မောပန်းနေတဲ့အခါ ရေတစ်ခွက် တိုက်ခဲ့ တဲ့ လူမ ပါဘူး။

ကိုယ်လမ်းမှားရောက် နေတာကို ဆွဲတင် ခဲ့တဲ့လူ မပါ ဘူး။ အဲ့ဒီတော့ ကိုယ့်လမ်း ကိုယ်သာ ဆက်လျောက်။ ကိုယ်ရဲ့ ဆိုးဝါးတဲ့ အချိန်မှာ အတူမရှိ ခဲ့ သူမို့ နားမလည်ဘူး လို့ သဘော ထားပြီး ဆက်လျှောက်။

ကိုယ်ဆိုတာ သူတို့ မော့ကြည့် ရတဲ့ ကြယ် တစ်ပွင့်ပဲ ဖြစ်နေပါစေ …။